Jólasveinar einn og átta (uss jólin löngu liðin)= Ferðalag Drullusokka, Gaflara sem og Þverhausar til Bestalands = Englands !!!

Fyrir ekki alllöngu héldu á stað til Englands níu "jólasveinar" frá ýmsu stöðum á Íslandi t.d. Selfossi, Vestmannaeyjum, Garðabæ, Hafnarfirði og Reykjavík, margir þeirra meðlimir í Drullusokkum, Göflurum og að sjálfsögðu Þverhausum. Ferðin hófst um miðja nótt á föstudegi og þar sem þessir snillingar búa á hinum ýmsu stöðum var farið á nokkrum bifreiðum til Keflavíkurflugvallar, já aðallega að tryggja að nóg pláss væri við heimkomu, því sumir ætluðu að kaupa sko heilan helling. En byrjum á upphafi sögunnar af hverju England um miðjan vetur og allt að rigna í kaf !! Jú einn öflugasti bretaáhugamaður Íslands (Hjörtur) sagði mér (Óli Bruni) frá mótorhjóla og sölusýningu í Bristol sem hann hafði heimsótt áður. Síðan bætast við tæmerinn (Hilmar) sem reyndar komst ekki, Speedie (Torfi gull), maður nokkur sem kenndur er við Bacon (Tryggvi).

Reyndar var reynt við tvo aðra suðureyjabúa, þá Bigga Breta og Darra, en hvorugur fékk leyfi frá ektamaka, ja reyndar annar, hinn ætlaði sér að bræða loðnu í tonnavís !! Gullsmiðurinn (blikksmiður) sá fljótlega að það myndi aldrei ganga að mega bara vera með eina ferðatösku undir varahluti !! Svo hann bauð syni sínum Frey, reiknaði meira og sá að það myndi ekki duga að bæta við einni tösku, svo nú upphófst leit  að fleirum. Næsta fann gull/blikkarinn tvo öðlinga sem og hrausta menn til að bera þeir eru Heimir yfirdrullumallri Íslands og eigandi að gasverksmiðju (hugsanlega útskýrt síðar) og Ölgerðarbóndi einn að nafni Októ (átti einu sinni Harley sælla minninga!!). Eitthvað vantaði í hópinn svo undirritaður fór að huga að málum með það í huga að gott væri að blanda bílahuga í þennan hóp og hver er númer eitt í því á landinu jú Sigurjón Kvartmílumaður Íslands, maður (já bara til ein tegund af bílum) og einnig Gaflararáðamaður númer eitt. Svo er það sá síðasti sem bættist við hann keypti farmiða með ódýrara flugfélagi, tíu mínútum fyrir brottför, hann Smári sem þekktur er fyrir að pólera og pússa.

Ferðin gekk áfallalaust fyrir sig til Bestalands. Síðan tók við smá ferðalag að bílaleigu, eftir smá bið eftir Smára, því hann þurfti að ferðast með lest frá ódýra flugfélaginu til okkar og já lestin hans bilaði. Á bílaleigunni voru teknir tveir FIAT átta manna bílar, því þá svona stóra bíla myndi einhver spyrja !!?? Jú allavega þurfti mikið pláss fyrir varning í annarri bifreiðinni= Gull/blikk. Fiat af hverju Fiat ?? jú Fiat á allt sem heitir Mopar (svipuð gæði!!) og þessu réði Mopar maður nr. 1. Skipt var niður í bifreiðar eftir þroska, aldri, gáfum og magni hárs á höfði og dæmi nú hver fyrir sig. En skipting var eftirfarandi: Hjörtur, Tryggvi, Sigurjón og Óli í einni, Októ, Smári, Heimir, Torfi og Freyr í hinni. Fyrsti viðkomustaður var ACE café í London, þar sem hittum fyrir eiganda staðarins Mark Wilsmore og allir vildu mynd með honum, sumir fengu aðrir ekki, held að það hafi snúist um hvaða mótorhjól menn áttu !! Þessi staður er að sjálfsögðu sá staður sem allir mótorhjólamenn (konur) eiga að heimsækja, því saga þessa staðar er mjög löng en kannski ekki mjög löng á þessum stað. En ég ætla ekki að ræða um matinn (ala shit hamborgarar) !!! Hann hafði þau áhrif að í annarri bifreiðinni var mjög mjög mikið um vissa gasframleiðslu. Nú var tekin stefnan í tvær áttir þ.e.a.s. í þeirri bifreið sem ætlaði sér ekkert að versla var stefnan tekin á Bristol, en í innkaupabifreiðinni var stefnan tekin á Ace Classic's, en þar ætlaði Gull/blikkarinn að ná sér í: bensíntank, grind, mótor, bretti, felgur, púst og eitthvað smávegis annað !! Áður en lengra er haldið þá verður að koma því einu að Hr. Bacon var búin að skýra hópinn í innkaupabifreiðinni og nú skildi hann heita Coneheads sem síðar var breytt í Dickheads þar sem Kónar voru ekki ánægðir með nafngiftina. En þeir skýrðu minn hóp Hringvöðvana. Allavega við Vöðvarnir vorum ekki búnir að aka lengi frá Ace Café þegar neyðarkall barst frá Dickheads, leiðsögutækið (GPS tæki sem bruni lánaði þeim án ábyrgðar) virkaði ekki lengur og þeir væru strandaglópar og við yrðum að snúa við til að bjarga þeim. Var þeim bent á að þeir væru með ca. 4-6 snjallsíma í Dick bílnum sem allir væru með leiðsögu "appi". Ekki heyrðist meira frá þeim, en þeir komust að því að leiðsögutækið var í lagi en FIAT (Mopar) var bilaður og því þurfti að fá nýjan FIAT og allt tók þetta tíma þannig að aumingja Gull/blikkarinn komst ekki til Ace Classic´s þann daginn. Vöðvarnir mættu snemma á hótelið í Bristol, fengu sér smá lúr (aldur) fyrir matinn, Dickarnir komu ekki fyrr miklu miklu seinna á hótelið.

Dagurinn var tekin snemma næsta dag (dagur 2) þó aðeins þyrfti að bíða eftir Gull/blikkara, er bara þannig að sumir þurfa að sofa meira en aðrir. Vöðvarnir voru mættir fyrstir að venju á sýningarsvæðið en sýning þessi er kölluð The Carol Nash motorcycle show, en þarna eru sýnd alvöru mótorhjól (bresk) af eldri gerðinni sem og að seldir eru hinir ýmsu hlutir fyrir mótorhjólamenn, bæði nýtt og notað. Þarna vorum við í raun komnir til himnaríkis, ja allavega þeir sem eiga alvöru mótorhjól!!! Reyndar reyndust þarna innanum nokkrir hrísgrjónabrennarar, en nær ekkert til sölu í þá og Hr. Bacon var hálf daufur yfir þessu, en það rjáltaði af honum því hann er gamall breta aðdáandi sem og eigandi, en hann heyrðist samt segja mjög mjög mjög oft David Silver, sem er mótorhjóla "shjoppa" á austurströnd Englands (en meir um það síðar) sem selur alla hluti í eina hjólið á suðureyjunni: HONDU. Lítið sá maður af Gull/blikkaranum því hann fór hratt yfir og hlóð í poka eins og engin væri morgundagurinn (aumingja Freyr), maður hefur ekki séð svona, jú kannski þegar stóðhest er hleypt inní gerði með merum í látum. Við hinir ALLIR skoðuðum bara mótorhjól í rólegheitum. Í lok dags grátbað póleraður Dickari okkur Vöðvana um leyfi til að fara með okkur frá sýningarsvæðinu því það væri ekki lengur pláss í Dickara bílnum=varahlutir frá margnefndum Gullsmið. Naut hann ferðarinnar frá sýningu að hóteli með viðkomu á "pöbb" og sagði að það væri miklu betra andrúmsloft í Vöðva bílnum (Heimir).

Hópurinn allur fór svo saman út að borða á svokölluðum Ítölskum stað og það var hraustlega tekið til matar síns og við fengum óvænta heimsókn frá enskum hjólamanni honum Ian, en hann er vinur Brunans í Englandi. Ian þessi hafði ekið alla leið frá London (2 ½ klst) til að færa Brunanum eitt stk. stýri, semsagt a.m.k. fimm klst. akstur fyrir eitt stýri !! Bruninn er jafn ruglaður og Gullsmiðurinn !! Góður matur ja spurning hvernig á það er litið en sumir þurftu að fá sýna steik eldaða tvisvar. Svo kepptust allir um að fá að borga fyrir hópinn svo að peningar flæddu um allt.

Sunnudagur og seinni dagur sýningar runnin upp og hver er mættur fyrstur í morgunmat, jú innkaupastjóri ferðarinnar. Mættir á sýninguna á skynsamlegum tíma og tekin góður hringur og hjól skoðuð betur, en sumir héldu áfram innkaupum með fjóra aðstoðarmenn í humátt á eftir= BBB sem er: Borga Bera Bíða !! Vöðvarnir sáu fljótlega að það yrði að ná meira útúr þessari ferð heldur en einni sýningu, svo þeir héldu sem leið lá í átt að sýningarhöll Sammy Miller, en Sammy er einn frægasti mótorhjóla ökumaður Englands og þá bæði í drullumalli og á götumhjólum. Mig minnir að hann hafi unnið a.m.k. 1200 drullumallarakeppnir og nokkur hundruð götuhjólakeppnir. Dickurunum var boðið með, en þeir sögðust ekki getað yfirgefið innkaupastjórann, hann gæti aldrei borið þetta allt einn og væri rétt að komast í stuð um hádegisbilið. Hvern hittum við inngang sýningarinnar jú sjálfan Hr. Miller, mig grunar að Hjörtur hafi hringt í hann því þeir hafa tekið tal saman áður á annarri sýningu. Nú upphófst mikil myndataka með Sammy og kynningu hópsins og það kom fljótlega í ljós að hann þekkti þessa Íslendinga alla, yes Mr. Bacon yes I know him he is in love við Honda, Oh mister Mopar yes he drives a Roadrunnar, yes Mr. Bruni he makes good bikes bad, and of course Mr. Hjörtur he is the best mecanic in all of Icealnd. Síðan voru Vöðvarnir leiddir undir einkaleiðsögn um allt sýninguna sem samanstendur af 400 hjólum og öll gangfær nema 7 (eitt af þeim eru úr tré). Við fengum að fara inní það allra heilagasta, þar sem var verið að gera upp hjól sem og hjól sem biðu uppgerðar, já svo fengum við áritaða bók um æfi Sammy, já erfitt að toppa þennan dag. Degi lauk með sameiginlegum mat þar sem rætt var um viðburði dagsins sem og innkaup sumra.

Síðasti dagurinn í Bestalandi og nú var Hr. Bacon mættur fyrstur í morgunmat og sagði bara tvö orð aftur og aftur og aftur: Davið Silver-David Siler !! Og til að komast sem fyrst til Hr. Silver sem selur HONDA HONDA HONDA ákvað Hr. Bacon að taka lestina þessa löngu leið frá vesturströndinni að austurströndinni. Taldi að þessi Fiat (mopar) drusla myndi aldrei komast á áfangastað nógu tímanlega, nei hann ætlaði sko með hraðlest til David Silver og ekkert röfl. Þannig að við kvöddum Hrr. Bacon með tár í augum á lestarstöðinni í Bristol, en hann brosandi útað eyrum með glampa í augum því nú skildi sko versla einn bensínbarka í CB750. Fer ekki sögum af þessu ferðalagi Tryggva fyrr en síðar. Dickarnir tóku stefnuna á London en innkaupastjórinn ætlaði sko að fara til Ace Classic´s sama hvað gengi á, þar biðu hans mikið magn varahluta. Vöðvarnir héldu í sömu átt með það í huga að fara í eina elstu mótorhjólabúð Englands Reg Allen en hana hefur Bill Crosby rekið í yfir fimmtíu ár á sama stað. Það var meira en fróðlegt að hlusta á hann og Hjört tala saman, í búðinn hjá Bill var eitt stk. Triumph sem er eina sinnar tegundar í heiminum. Bill sagði okkur frá mótorhjólasafni London Motorcycle Museum sem hann á stóran hlut í og þangað var haldið og þar voru til staðar mörg einstök mótorhjól t.d. fyrsti Triumph Tridentinn kallað P 1 og eitt BSA Rocket Three með yfirliggjandi knastás, já og mikið af öðrum hjólum, en engin japani.

Dickarnir fóru eins og áður er sagt til feðgana sem reka Ace Classic´s og fengu góðar móttökur, reyndar ekki furða því heyrst hefur að þeir séu að halda í heimsreisu með öllum fjölskyldumeðlimum, eftir heimsókn innkaupastjórans. Dickunum var meira segja boðið í mat, sem eins og menn vita sem reka fyrirtæki að það er bara skrifað á kostnað !!! (öfund Vöðva). Svona okkar á milli þá fór sonurinn á Ace Classic´s alla leið heim til sín til að ná í bensíntank fyrir innkaupastjórann, tankur þessi er sérstakrar gerðar og mjög fágætur og þeir búnir að eiga hann í mörg ár, en hvað gera menn ekki fyrir extra extra góða kúnna !!!

En hvað varð um Mr. Tryggva Þverhaus (já líka Drullusokkur og Gaflari), hringt var í hann reglulega og spurt um ferðalag hans til að kaupa bensínbarkann, en svona til gamans þá hefði ferðalag þetta á bíl tekið um 8-9 klst. þ.e.a.s. frá Bristol til David Silver og aftur til baka á Heathrow flugvöllinn ef ekkert væri stoppað. En svona alvöru þverhausar og Honduaðdáendu telja svona smá ferðalög ekkert eftir sér. Tryggvi sagði okkur reglulega að ferðin gengi vel og hann væri í góðum félagsskap (ekki með okkur Vöðvum). Síðan fréttist af honum á leið til baka með bensínbarkann og hann nálgaðist London hratt sem og flugvöll. Leifarnar af Vöðvagenginu mætti tímanlega á flugvöllinn, farið var um fríhafnarsvæðið og smá innkaup og síðan borðað, en engin Tryggvi. Nokkru áður en farið var í átt að landgangi sjáum við í verslun einni, þ.e.a.s.  þessir þrír Vöðvar, svona leikfangadýr sem hangir í bandi og flýgur í hringi, dýr þetta er aldrei með vængi en þykir óvenjugott verkað í morgunmat (Bacon), en þetta dýr var með vængi og við sáum að það væri alveg óhugsandi að kaupa ekki dýrið og færa Tryggva það að gjöf, svona til að gleðja hann eftir langt og strangt ferðalag þvert yfir England og til baka. Eftir kaupin á dýrinu þá ákváðum við að það yrði skilyrði að dýrið yrði hengt upp í Honduheimum á suðureyjunni. Við allir bæði Dickarnir og Vöðvar fórum um borð í flugvélina, en engin Tryggvi enn, smá séns því hurð hafði ekki verið lokað, en svo fór að flugvélin hélt heim á leið til Íslands án Tryggva og við vorum allir sammála því að hann hefði verið handtekinn í vopnaleitinni vegna bensínbarka. En það eru bara hetjur og þverhausar sem leggja svona ferðalag á sig til að ná í einn bensínbarka. Heyrst hefur að Tryggvi sé komin til síns heima (tapaði reyndar af Herjólfi líka) og bókabúðin hleypir honum örugglega aldrei aftur til útlanda og nú bíðum við allir/öll spennt eftir ferðasögu ala Bacon.

Ég vil þakka öllum ferðafélögum fyrir frábæra ferð og væri til í að fara með þeim öllum aftur á morgun.

Kv. Óli bruni það fylgja nokkrar myndir frá mér, sem og netföng hjá nokkrum aðilum.

 aceclassics.co.uk                  sammymiller.co.uk

               BillCrosby museum